Wizyta w Starym Sączu i koncert „Wielkiej Maestrze – in memoriam”

Tradycyjnie czwartek jest dniem wolnym od przesłuchań podczas XXI Międzynarodowego Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari, gdyż zwyczajowo odbywają się wtedy próby uczestników finału z orkiestrą. I tak było i w tym roku. Ośmioro finalistów przygotowywało się do swojego piątkowego występu pracując z Orkiestrą Opery Krakowskiej pod batutą Marty Kluczyńskiej.

Zgodnie z wieloletnim zwyczajem konkursowym, w tym dniu Jury wyruszyło na wycieczkę do Starego Sącza, by poznać miejsce, gdzie Ada Sari spędziła dzieciństwo. Tym razem jurorom wraz z Małgorzatą Walewską – przewodniczącą Jury i Dyrektor Artystyczną Konkursu, towarzyszył Tadeusz Deszkiewicz – doradca prezydenta RP, Andrzej Zarych – Dyrektor Małopolskiego Centrum Kultury SOKÓŁ, a także Liliana Olech – Zastępca Dyrektora MCK SOKÓŁ ds. sztuki profesjonalnej oraz Kierownik Biura Organizacyjnego Konkursu. Festiwalowi goście odwiedzili Muzeum Regionalne im. Seweryna Udzieli w Starym Sączu, gdzie przechowywane są pamiątki po Adzie Sari, w towarzystwie Jacka Lelka – burmistrza Starego Sącza oraz Andrzeja Długosza – prezesa Towarzystwa Miłośników Starego Sącza i dyrektora Muzeum Regionalnego.

W saloniku wielkiej śpiewaczki zwiedzający goście mieli okazję zobaczyć zdjęcia i pamiątki po artystce, przejrzeć się w jej słynnym lustrze, obejrzeć jej koronkowe rękawiczki, wczytać się korespondencję, ale przede wszystkim posłuchać, w wykonaniu Maestry, arii Rozyny „Una voce poco fa” z opery „Cyrulik Sewilski” Rossiniego, co wzbudziło wśród jurorów podziw i wywołało wielkie brawa. Podczas wizyty Liliana Olech, Kierownik Biura Organizacyjnego Konkursu, przekazała na ręce burmistrza i dyrektora dar: nuty Ady Sari z jej notatkami. To pieśń Mieczysława Karłowicza „Nie płacz nademną” [pisownia oryginalna].

Złożono także kwiaty pod tablicą upamiętniającą patronkę Konkursu. Ponadto jurorzy z gośćmi zwiedzili Galerię Sztuki Współczesnej IMO, Klasztor Klarysek, zajrzeli do Cukierni Sądeckiej, która jest sponsorem wydarzenia (makaroniki z podobizną Ady Sari już od kilku edycji robią furorę), a także zjedli obiad w Willi Poprad, która także jest jednym ze sponsorów imprezy.

Wieczorem w MCK SOKÓŁ odbył się koncert towarzyszący Konkursowi, dedykowany Adzie Sari – patronce Festiwalu i Konkursu oraz prof. Helenie Łazarskiej – inicjatorce i wieloletniej Dyrektor Artystycznej Festiwalu i Konkursu. Wystąpiły laureatki poprzednich edycji: Adriana Ferfecka, Aleksandra Kubas-Kruk, Gabriela Legun i Hanna Okońska, którym towarzyszył pianista Manfred Schiebel. Ten niezwykle udany koncert, długo oklaskiwany przez publiczność, pokazujący jak wspaniale rozwijają się nagrodzone w minionych latach artystki, miał niespodziankę: Aleksandra Nieżychowska-Stankiewicz przeczytała fragment listu, który Ada Sari napisała do jej babci Zofii. Ten fragment dotyczył jubileuszu 60-lecia Ady Sari na scenie. Koncert pełen był utworów, które wykonywała patronka Konkursu, utworów m.in.: Mozarta, Rossiniego, Donizettiego, Verdiego, Moniuszki, Pucciniego.

Wydarzenie poprowadziła Anna Woźniakowska, która w niezwykle ciekawy sposób przeprowadziła publiczność przez życie artystyczne Ady Sari.

Przypomnijmy, że zmarła w 1968 roku Ada Sari (naprawdę nazywała się Jadwiga Szayer) związana była ze Starym Sączem, gdzie jej ojciec przez wiele lat był burmistrzem. Jej kariera sceniczna, która zaczęła się w 1909 roku wiodła przez teatry m.in.: Rzymu, Mediolanu, Neapolu, Petersburgu, Kijowa, Lwowa, Krakowa, Wiednia, Warszawy, Nowego Jorku. Zdobyła światową sławę, śpiewając pod batutą największych dyrygentów tamtych czasów, takich jak: Ruggero Leoncavallo, Pietro Mascagni i Arturo Toscanini. Była także niezwykłym pedagogiem, przenosząc na polski grunt włoską szkołę śpiewu. Jej uczennicami były słynne polskie śpiewaczki, m.in.: Halina Mickiewiczówna, Bogna Sokorska, Maria Fołtyn, Barbara Nieman, Zdzisława Donat i Urszula Trawińska.

Juto finał Konkursu! Będzie on transmitowany zarówno na stronie adasari.pl jak i po raz pierwszy na międzynarodowej platformie operavision.eu, oferującej darmowe transmisje i retransmisje najsłynniejszych oper z największych scen świata. Warto wspomnieć, że przy Konkursie działa telewizyjne studio. To już piąta edycja, gdy Karol Szafraniec z wielkim rozmachem i znawstwem rozmawia z uczestnikami, pianistami, organizatorami i jurorami. Studio cieszy się ogromnym zainteresowaniem. Rozmowy, które są emitowane, podczas przerw przesłuchań transmitowanych na żywo, później udostępniane są na fanpage’u i stronie Konkursu. Dodajmy, że dotychczas transmisje przesłuchań wyświetlono, tylko na samym Facebooku, ponad 20 tysięcy razy.