Jury

Mezzosopran dramatyczny. Jest jedną z najbardziej uznanych polskich śpiewaczek operowych. W 1994 r. ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. F. Chopina w Warszawie w klasie prof. Haliny Słonickiej. Jest laureatką oraz finalistką wielu międzynarodowych konkursów m.in.: A. Krausa, L. Pavarottiego, S. Moniuszki i Belvedere. Jeszcze w czasie studiów, w 1991 roku, rolą Azy w „Manru” Paderewskiego zadebiutowała na deskach Teatru Wielkiego w Warszawie. W swojej 30 letniej karierze współpracowała z wieloma światowej sławy dyrygentami i wystąpiła na ponad 30 scenach teatrów operowych m.in.: w Teatro Real w Madrycie, Covent Garden w Londynie, Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Semperoper w Dreźnie, Deutsche Oper w Berlinie, Teatro Nacional de São Carlos w Lizbonie, Teatro dell’Opera w Rzymie, Seattle Opera, San Francisco Opera, Grand Théâtre w Genewie, Finnish National Opera w Helsinkach, Washington National Opera, Baltimore Opera czy Herodion Theatre w Atenach. Do pokazowych ról Małgorzaty Walewskiej należą Carmen, Amneris, Azucena, Dalila, Eboli, Ulryka, Kundry czy Santuzza. W 2014 roku artystka została mianowana Dyrektorem Artystycznym Międzynarodowego Festiwalu i Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu. W 2016 roku Małgorzata Walewska otrzymała nadawany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Złoty Medal Gloria Artis, podkreślający wybitny wkład artystki w rozwój kultury polskiej.

Michael Barobeck pracuje w Operze w Grazu od 2006 roku. Zaczynał tam jako kierownik produkcji i castingu. W 2009 roku Elisabeth Sobotka mianowała go dyrektorem castingu. Stanowisko to sprawuje do dziś pod obecnym kierownictwem artystycznym Nory Schmid.

Zanim Michael Barobeck przeniósł się do Grazu, przez dwa sezony pracował dla Salzburg Jazz Festival. Od kwietnia 2002 do czerwca 2005 był agentem artystów w Agencji Raab & Boehm w Wiedniu, gdzie pracował z takimi gwiazdami jak jak Iris Vermillion czy Marjana Lipovšek. Włożył tam też szczególny wysiłek w pomoc młodym wokalistom w zrobieniu kariery międzynarodowej. Wielu z nich, takich jak Manuela Uhl, osiągnęło sukcesy na scenach światowych.

Wkrótce po ukończeniu studiów przeniósł się do Schelzwigu w Niemczech, gdzie pracował jako asystent reżysera. Po dwóch sezonach przeniósł się do Linzu w Austrii na to samo stanowisko, pracując z reżyserami teatralnymi, takimi jak Beverly Blankenship, Markus Bothe, Claus Guth, Sabine Loew, Dominik Neuner i Gottfried Pilz. W Linzu stworzył także swoje pierwsze produkcje jako reżyser teatralny: „Le pauvre matelot” Dariusa Milhauda i „Blue Monday” George'a Gershwina.

Michael Barobeck posiada tytuł magistra zarządzania kulturą Uniwersytetu w Wiedniu.

Pochodzi z Wiednia, gdzie studiował dramaturgię i muzykologię na uniwersytecie.

Viviana Barrios urodziła się w Niemczech w rodzinie pochodzącej z Chile. Dorastała w środowisku dwujęzycznym: hiszpańskim i niemieckim.

Przez cały czas interesowała się muzyką i teatrem, a jako dziecko uczyła się w szkółce wokalnej. Od wczesnego dzieciństwa pobierała lekcje muzyki, grała na flecie, była członkiem szkolnej orkiestry i już jako dziecko występowała w operze i na koncertach.

Viviana Barrios zajmuje obecnie  stanowisko doradcy dyrektora artystycznego Deutsche Oper Berlin, jednego z najbardziej prestiżowych międzynarodowych teatrów operowych. Christoph Seuferle zatrudnił ją w 2008 roku jako swoją asystentkę, a następnie awansowała na stanowisko doradcy. Od początku jej głównym obszarem działania był program stypendialny, a także przesłuchania i castingi w Operze. W ostatnich latach była zapraszana w charakterze jurora znaczących konkursów wokalnych, takich jak Concurs Tenor Viñas  / Barcelona; Belvedere Singing Competition; DIOA / Daegu, Korea; Bundeswettbewerb Gesang Junior and regular / Berlin; NY Opera Foundation / Nowy Jork; WCN / Wiedeń, Austria; Queen Sonja / Online Jury; Operas Golden Voice / Batumi, Gruzja; Andong Global Young Artists Competition / Korea, Leyla Gancer Competition / Stambuł oraz finały prestiżowego Konkursu im. Erica i Dominique Laffont w MET w Nowym Jorku w 2024 roku. W bieżącym sezonie powróci do Jury Konkursu im. Francesco Viñas, a także Konkursu Królowej Sonji i Konkursu Wokalnego Belvedere.

Od października 2020 r. zajmuje stanowisko wykładowcy uniwersyteckiego na Wydziale Wokalnym Universität der Künste w Berlinie, gdzie prowadzi edukację w zakresie autoprezentacji na przesłuchaniach. Podobne zajęcia będzie prowadzić na Uniwersytecie w Wiedniu / Austrii.

Ukończyła studia prawnicze w Niemczech z najwyższym możliwym stopniem (2. Staatsexamen), który kwalifikuje ją do pełnienia funkcji sędziego, ponieważ obejmuje 2 lata stażu prawniczego w sądzie. Ponadto ukończyła studia w zakresie prawa hiszpańskiego. Po ukończeniu studiów prawniczych zdecydowała się również na studia z zakresu administracji kultury w Regensburgu w Niemczech. Jej pierwsza praca w tej branży była rodzajem stażu w ramach studiów jako menedżer kultury, który wybrała w Theater Bielefelds Company Office. W konsekwencji została zatrudniona na stanowisku kierownika biura głównego i kierownika sprzedaży. Zaledwie kilka tygodni później Intendent zaproponował Jej stanowisko swojej asystentki, na którym pracowała pozostała prawie 3 sezony, angażując się we wszystkie obszary działania instytucji (opera, aktorstwo i balet).

Baryton, absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie.

Jeszcze w czasie studiów został laureatem kilku konkursów: Muzyki Kameralnej w Łodzi (I nagroda), Konkursu Wokalnego im. Ady Sari w Nowym Sączu (II nagroda), Konkursu Wokalnego im. Antonina Dvořaka w Karlowych Warach (II nagroda). Jest również laureatem prestiżowych konkursów wokalnych m.in.  Europeische Stimmen w Gutersloh, Belvedere w Wiedniu (nagroda dziennikarzy i publiczności) Vancouver Oper Preis  i Schwetzingen  Festspiele Preis oraz Grand Prix Konkursu ARD  w Monachium.

Najważniejsze partie wykonywane przez Andrzeja Dobbera to: Amonasro („Aida”), Giorgio Germont („La Traviata”), Francesco („I due Foscari”), Ezio („Attila”), Scarpia („Tosca”), Jack Rance („La fanciulla del West”), Sharpless („Madama Butterfly”), Nabucco, Simone Boccanegra, Rigoletto, Macbeth, Falstaff, Kniaź Igor, Holender („Der fliegende Holländer”), Tomski („Pikowaja Dama”), Jochanaan („Salome”), Barak („Die Frau ohne Schatten”), Don Pizzaro („Fidelio”), Amfortas („Parsifal”).

Występuje na największych scenach świata m.in. w Londynie, Paryżu, Tuluzie, Lyonie, Brukseli, Amsterdamie, Barcelonie, Walencji, Mediolanie, Florencji, Zürychu, Genewie, Wiedniu, Monachium, Hamburgu, Dreźnie, Lipsku, Berlinie, St. Petersburfu, Warszawie, Nowym Jorku, Chicago, Vancouver, Los Angeles, Cincinnati, Houston, Buenos Aires, Santiage de Chile, Tokio, Nagoi, Hong Kongu, na festiwalach m. in. w Glyndenbourn, Savonlinnie, Organge Festival, w Arenie di Verona.

Współpracował z wybitnymi reżyserami m.in. Vincentem Boussardem, Charlesem Roubaudem, Davidem Böschem, Georgesem Delnonem, Kathariną Thalbach, Harrym Kupferem, Eimuntasem Nekrošiusem, Andreasem Homoki, Franco Zefirellim, Willym Deckerem, Robertem Wilsonem, Richardem Jonesem, Achimem Freyerem i Nikolausem Lenhofem.

Na swym koncie ma również współpracę z wybitnymi dyrygentami takimi jak m. in.: Christian Thielemann, Siemion Byczkow, Carlo Montanaro, Lawrence Foster, John Fiore, Omer Meir Wellber, Simone Young, Leonardo Sini, Jordi Bernàcer, Zubin Mehta, Riccardo Muti, Ricardo Chailly, Lorin Maazel, Sir Colin Davis, Sir Roger Norrington, Gary Bertini, Pinchas Steinberg, Renato Palumbo, Kazushi Ono, Daniel Barenboim, Myung-Whun Chung, Daniele Rustioni, Stefano Ranzani, Carlo Rizzi, Fabio Luisi, Antoni Wit, Kent Nagano i Dan Ettinger.

Absolwent Konserwatorium Paryskiego, laureat wielu międzynarodowych nagród, w tym Nagrody Publiczności za interpretację Raoula Wallenberga w światowej premierze Raoula Kunze i Kingsleya na Konkursie Operowym i Festiwalu z Mezzo TV.

Kreuje ponad 80 głównych ról barytonowych (Ford, Germont, Sharpless, Figaro, Demetrius, Oniegin...) i występuje na prestiżowych scenach (m.in. w paryskim Théâtre du Châtelet, Salle Pleyel i Cité de la Musique, genewskiej Victoria Hall, operach w Berlinie, Frankfurcie, Bremie, Lozannie, Lyonie, Marsylii...) oraz na europejskich festiwalach (Festiwal Radio-France, Chorégies d'Orange, Warszawska Jesień, Sacrum Profanum, Festiwal Natura-Kultura Katowice - NOSPR, Malta Festival, Ateny...). Marcin Habela współpracuje z takimi artystami jak R. Alagna, J. Van Dam, T. Hampson, P. Petibon pod batutą S. Rattle, A. Pappano, E. Pido, M. Guidarini....

Wielki entuzjasta teatru muzycznego i współczesnej muzyki wokalnej, wykonuje opery i kameralne repertuary kompozytorów, którzy napisali je specjalnie dla niego. Nagrywa dla Radio France, TF1, EMI, RAI, SBB, Virgin, RTS, Espace 2...

W 2005 roku Marcin Habela otrzymał tytuł profesora. Jako doktor sztuki wykłada na Uniwersytecie Muzycznym w Genewie, gdzie pełnił funkcję dziekana Wydziału Wokalnego i gdzie prowadzi projekty badawcze koncentrujące się na pedagogice głosu i szansach zatrudnienia młodych śpiewaków na europejskim rynku operowym. Od września 2024 r. jest również profesorem w prestiżowej Scuola Universitaria di Musica w Lugano

Prowadzi liczne kursy mistrzowskie w wielu europejskich ośrodkach kulturalnych (Berlin, Paryż, Ateny, Warszawa, Porto, Oslo, Bukareszt...), a także w Brazylii, Kazachstanie, Japonii i Chinach.  

Jako doradca wokalny jest członkiem rad artystycznych Geneva International Music Competition, Sion Academy - Tibor Varga oraz European Opera Academy. Juror prestiżowych międzynarodowych konkursów wokalnych (Geneva International Competition, Ada Sari Vocal Competition, ARMEL, Mahler Competition, Szymanowski Competition, Elsa Respighi Duos Competition, Gianni Bergamo Music Awards...) jest szczególnie zaangażowany w międzynarodową sieć profesjonalnej integracji młodych śpiewaków w teatrach operowych, agencjach artystycznych i studiach operowych.

Eeva-Maria Kopp, sopran liryczny, wychowana w środowisku muzycznym, najpierw kształciła się jako pianistka, a następnie pojawiła się w świecie muzyki wokalnej.

Jej kariera wokalna obejmuje współpracę z wieloma fińskimi i kanadyjskimi zespołami, takimi jak Fińska Opera Narodowa, Fińska Opera Kameralna, Helsinki Festival, Lapland Chamber Orchestra i Okanagan Symphony Orchestra. Eeva-Maria Kopp wykonuje standardowy repertuar, lecz jej kariera koncentruje się na operze współczesnej z wieloma światowymi premierowymi wykonaniami dzieł m. in. Uljasa Pulkkisa, Jüri Reinvere, Jaakko Kuusisto. W zakresie współczesnego repertuaru symfonicznego nagrała partię sopranu w Koncercie skrzypcowym Imanta Raminsha z Orkiestrą Symfoniczną Okanagan w Kanadzie.

Eeva-Maria Kopp szczególnie interesuje się muzyką kameralną i pieśniami. W wielu jej programach koncertowych pojawiają się pieśni fińskie, francuskie i rosyjskie. W latach 2018- 2022 roku pełniła funkcję dyrektora artystycznego koncertów w ramach Chamber Music Kelowna (Towarzystwa Muzyki Kameralnej w Kelowna) w Kanadzie.

Poza karierą solową Eeva-Maria Kopp zawsze była zainteresowana wspieraniem młodego pokolenia w rozwijaniu zainteresowania sztuką oraz swoich umiejętności w celu osiągnięcia wysokiego poziomu artystycznego. Oprócz edukowania wielu uczniów śpiewu na lekcjach prywatnych Eeva-Maria Kopp prowadzi warsztaty i kursy mistrzowskie, a także zasiada w komisjach egzaminacyjnych i jury konkursów wokalnych. Przez ostatnie lata pełniła funkcje w administracji artystycznej, a po przeniesieniu się z Fińskiej Opery Narodowej na obecne stanowisko na Festiwalu w Bregencji w Austrii, Eeva-Maria Kopp stała się odpowiedzialna między innymi za program Studia Operowego. W Jej ocenie ten program jest świetną szansą budowania mostów między różnymi kulturami, między młodymi talentami a dojrzałymi mentorami, a także między uniwersytetami, konkursami i życiem zawodowym.

Urodziła się w Nowym Jorku. Ukończyła renomowany Instytut Muzyki im. Curtisa w Filadelfii, w którym studiowała u Anny Moffo, Eufemii Giannini i sopranistki wagnerowskiej, Margret Harshaw. Dzięki otrzymanemu Stypendium Fulbrighta ukończyła wiedeńską Hochschule fur Musik pod kierunkiem Hilde Rossel-Majdan i Antony Dermoty. 

Claudia Visca współpracowała ze znakomitymi dyrygentami, reżyserami oraz arystami, takimi jak Eugene Ormandy, Gustav Kuhn, Istvan Kertesz, Miguel Gomez-Matinez, Sandor Vegh, Raphael Frühbeck de Burgos, Pina Bausch, Christine Mielitz, Marcel Prawy, Bruno Canino, Rudolf Serkin, członkowie Guarneri Quartet, Edith Mathis, Agnes Baltsa i Placido Domingo.

Najważniejszym wydarzeniem w karierze Claudii Viski było zaśpiewanie Marii w West Side Story pod dyrekcją kompozytora, Leonarda Bernsteina.

Podczas swojej długiej kariery scenicznej Artystka występowała w ponad 25 teatrach operowych w Europie, między innymi w Amsterdamie, Berlinie, Kolonii, Genewie, Wiedniu i Zurychu. Podczas Wystąpiła ponad 2000 razy w ponad 75 partiach operowych, operetkowych i musicalowych, a także podczas koncertów.

W latach 1998-2003 Claudia Visca była profesorem śpiewu w Hochschule fur Musik w Kolonii. W 2003 roku została profesorem na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Scenicznych w Wiedniu.

Claudia Visca prowadziła międzynarodowe kursy mistrzowskie w zakresie techniki wokalnej i interpretacji w Australii, Austrii, Bułgarii, Chinach, Chorwacji, Czechach, Anglii, Niemczech, Grecji, na Węgrzech, we Włoszech, w Japonii, Norwegii, Polsce, Serbii, Szwajcarii i Stanach Zjednoczonych.

Jej uczniowie są laureatami międzynarodowych konkursów i występują jako soliści w największych operach i salach koncertowych na całym świecie, w tym w: Amsterdamie, Barcelonie, Berlinie, Bordeaux, Bolonii, Buenos Aires, Genewie, Glyndebourne, Hamburgu, Lizbonie, Londynie (Convent Garden), Madrycie, Mediolanie (La Scala), Moskwie, Monachium, Nowym Jorku (The Metropolitan), Paryżu, Pekinie, Petersbergu, Pradze (Teatr Narodowy), Rzymie, Seulu, Tokio, Wiedniu, Warszawie i Zagrzebiu.

Urodzony w Poznaniu, przez 10 lat był chórzystą i solistą Poznańskiego Chóru Chłopięcego Jerzego Kurczewskiego. Jest absolwentem muzykologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Podyplomowego Studium Dyrygenckiego Akademii Muzycznej w Bydgoszczy oraz Wydziału Wokalno – Aktorskiego Akademii Muzycznej w Poznaniu (dyplom z wyróżnieniem w klasie prof. Ewy Wdowickiej).

W 1990 był stypendystą Towarzystwa Mozartowskiego i Akademii Mozarteum w Salzburgu, gdzie pod kierunkiem prof. E. Häfligera i E. Tappy pracował nad interpretacją muzyki Mozarta.

Jest laureatem trzech nagród na Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari (1988) oraz I nagrody na Konkursie Moniuszkowskim w Warszawie (1989). Od 1988 roku współpracuje z teatrami operowymi w kraju (Poznań, Bytom, Kraków, Łódź, Szczecin) i poza granicami (Bruksela, Antwerpia, Monachium, Salzburg, Frankfurt a/Main, Praga, Berno). Występował także na znanych festiwalach muzycznych m.in. w Łańcucie, Kudowie, Brighton, Tokio, Pradze (Praska Wiosna), Wiedniu (Wiener Klassik), Salzburgu (Mozartwoche), współpracując z tak znanymi dyrygentami jak: Gerd Albrecht, Sylvan Camberling, Silvio Varviso, Hans Zender, Bernard Heitink, Stefan Stuligrosz, Tomasz Bugaj, Wojciech Michniewski, Tadeusz Wojciechowski, Jerzy Salwarowski. Na swym koncie ma liczne nagrania radiowe, telewizyjne i płytowe w Polsce, Czechach, Niemczech, Belgii, Austrii i Stanach Zjednoczonych.

W latach 1999 - 2002 roku pełnił funkcję dyrektora artystycznego festiwalu Świnoujskie Dni Muzyki „Viva la Musica”.

Od 1996 roku prowadzi klasę śpiewu solowego w Akademii Muzycznej w Poznaniu. W 2003 uzyskał w Akademii Muzycznej w Warszawie tytuł doktora habilitowanego sztuki. W 2010 otrzymał z rąk Prezydenta RP tytuł profesora sztuk muzycznych. Od 2008 do 2015 pełni funkcję Dziekana Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej w Poznaniu. Prowadzi mistrzowskie kursy wokalne oraz uczestniczy w pracach jury międzynarodowych konkursów.